Praktijkverhaal

Maak het belang van eenduidig vastleggen concreet en aansprekend - UMCG

‘Niemand is tegen eenduidige, eenmalige registratie. Dat verhaal snapt iedereen wel als je het vertelt. Maar de worsteling zit hem in: hoe maak je de stappen die daar eerst nog wel voor gezet moeten worden concreet en aansprekend?’ Dat zegt Saskia de Jong, roadmaptrekker in het UMCG van Registratie aan de bron.

Er komt veel kijken bij gegevensuitwisseling

Hoe zorg je dat bijvoorbeeld bestuurders en directeuren snappen wat een zorginformatiebouwsteen is en waarom dat een onmisbare tussenlaag is om eenduidig te kúnnen vastleggen? En hoe zorg je dat iedereen dat vervolgens ook gaat doen? Saskia de Jong constateert dat het lastig is om duidelijk te maken wat er allemaal bij komt kijken voor je gegevens, opnieuw bruikbaar, kunt uitwisselen.

Er moet heel wat ‘onder de motorkap’ gebeuren

“Als er bijvoorbeeld een pdf document wordt uitgewisseld is wel sprake van een digitale uitwisseling maar niet van het opnieuw kunnen gebruiken van de gegevens”, zegt ze. “En voor je gebruikers kunt aanspreken op hoe ze moeten registreren in de juiste velden in plaats van in een vrij notitie- of memoveld moet er eerst ‘onder de motorkap’ het een en ander gebeuren. Dat is veel lastiger uit te leggen en daar zie je ook pas later de resultaten van.”

Zelf gebruikt ze in ieder geval een aantal voorbeelden die vaak een ‘oh, nu snap ik het’ ervaring opleveren. Die deelt ze graag.

Voorbeeld 1: Hoe leg je iets vast? Het nadeel van vrije velden in 1 plaatje

Zorgverleners werken graag met vrije velden, zodat ze op hun eigen manier kunnen vastleggen wat ze kwijt willen aan informatie. Dit plaatje laat in één oogopslag zien waarom gegevens over ‘rookgedrag’ niet door beide ziekenhuizen kunnen worden gedeeld als het ene ziekenhuis in het epd verschillende elementen in aparte velden vastlegt en het andere in een memoveld. 

Voorbeeld 2: Waar leg je iets vast? Voorbeeld diagnose diabetes gemist op SEH

De Jong: “Als je een probleem van een patiënt wil uitwisselen, dan kan dat nu via de ‘voorgeschiedenis’ of de ‘probleemlijst’, afhankelijk van ziekenhuis. Ik gebruik dan wel eens het voorbeeld van een patiënt met diabetes die op de SEH komt van een ander ziekenhuis. In het eigen ziekenhuis van de patiënt staat diabetes op de ‘probleemlijst’, in het ziekenhuis van deze SEH zetten ze diabetes bij ‘voorgeschiedenis’. Logischerwijs checken ze hier nu dan ook de ‘voorgeschiedenis’, maar kunnen de diabetes dan dus missen. Ik heb geen mening over wat de beste plek is om iets vast te leggen. Maar dit voorbeeld blijkt wel duidelijk te maken dát we wel met elkaar moeten afspreken waar we iets vastleggen.”

Wie deelt ook wat werkt?

Saskia de Jong hoopt dat ook andere roadmaptrekkers, informatiemanagers, CMIO’s willen delen wat bij hen werkt. Wie heeft de voorbeelden die werken, waardoor mensen snappen wat er moet gebeuren en gemotiveerd worden?

Dit wil je misschien ook weten